"Kao što je svima poznato, Diana Budisavljević, hrabra Austrijanka, svojim je požrtvovanjem i nesebičnom ljubavlju prema srpskom narodu učinila nešto što Srbija nikada neće zaboraviti. Tokom Drugog svetskog rata spasila je nekoliko hiljada srpske dece iz logora u Jasenovcu, odnosno više od 15 hiljada dece iz logora smrti u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj. Ona ne sme biti zaboravljena. Njena borba je bila jedinstvena. Kako će spomenik biti podignut na Savskom keju, bilo bi primerno i simbolično da i parkovska površina, na potezu od Brankovog mosta do Beton hale, ponese njeno ime", stoji u inicijativi Gorana Vesića.
Istovremeno grad Inzbruk namerava da postavi spomen ploču Diani Budisavljević. U Beču postoji od 2014. godine Park Diana Budisavljević kod Mosta mira, za koji su se izborili austrijski Srbi. Naši ljudi iz Beča pozdravili su postavljanje spomenika i otvaranje Parka Diana Budisavljević u Beogradu.
„Austrijsko-srpsko kulturno društvo „Vilhelmina Mina Karadžić" iz Beča podržava inicijativu da se u Beogradu pronese na ovaj način ime srpske snajke i humanitarke Diane Budisavljević, koja je u vreme NDH iz ustaških logora spasila na hiljade srpske, romske i jevrejske dece od sigurne smrti. Kada je 13. oktobra 2014. godine jedan park u devetom bečkom okrugu, na inicijativu i veliko angažovanje mladog Nedeljka Savića, tadašnjeg člana Uprave SPKD „Prosvjeta", poneo ime ove neustrašivo hrabre žene, predsednica opštine Alsergrund iz devetog bečkog okruga Martina Majlar je tom prilikom istakla da ne smemo da zaboravimo antifašističko delo Diane Budisavljević. Mi smatramo da Diana Budisavljević svojim likom i delom spaja Beč i Beograd, Srbiju i Austriju i stvara uslove da razvijamo snažnu međusobnu kulturnu saradnju", ističe Svetlana Matić, akademik i predsednica ovog društva.
Srpska snaja i heroina Diana Obekser Budisavljević rođena je u Inzburku 1891. godine. Odrasla je i školovala se u Austriji. Bila je udata za hirurga Julija Budisavljevića, šefa hirurške klinike Medicinskog fakulteta u Zagrebu. Budisavljević je bio jedan od malobrojnih zagrebačkih Srba pošteđenih ubijanja, proterivanja ili pljačke imovine za vreme Nezavisne države Hrvatske.
Uz pomoć svojih saradnika, profesora Kamila Breslera, tada zaposlen u Ministarstvu socijalnog staranja NDH, Dragice Habazin, sestre iz Crvenog krsta, arhitekte Marka Vidakovića, Jana Koha, Tatjane Marinić, gospođa Budisavljević je lično obilazila po zlu čuvene logore NDH – „Lobor-grad", „Staru Gradišku", „Gornju Rijeku", „Sisak" i „Jasenovac".
Izgladnelu, bolesnu, često na samrti, decu je popisivala, uzimala iz logora i davala hraniteljskim hrvatskim porodicama. Ova akcija, je bila jedna od najtežih i po broju spasenih najobimnijih humanitarnih akcija vezanih za koncentracione logore u Drugom svetskom ratu.
„Poznato je da ju je Republika Srbija posthumno odlikovala medaljom za hrabrost „Miloš Obilić", koju je primio njen praunuk Leonardo Rašico iz Brazila. SPC joj je dodelila „Orden carice Milice". Dve godine zaredom, Diana Budisavljević bila je nominovana za Nobelovu nagradu za mir. Danas njeno ime nose ulice u Bosni Hercegovini, Hrvatskoj i Srbiji, kao i park u Beču i budući park u Beogradu", kaže akademik Svetlana Matić iz Beča.
Austrijsko-srpsko kulturno društvo „Vilhelmina Mina Karadžić" iz Beča i sama Svetlana Matić se zalažu da Srbi i Austrijanci zajedno neguju kulturu sećanja. Za to postoje dobri uslovi, jer kancelarije gradonačelnika Beča i Beograda imaju zvanični sporazum o saradnji.
„Radimo na povezivanju Austrije i Srbije. Želimo da povežemo naše bečke i beogradske institucije, da oživimo kulturu sećanja na naše zajedničke ličnosti i događaje. Nadamo se da će nadležni iz Skupštine grada Beograda prihvate i našu bečku inicijativu da jedna ulica u srpskoj prestonici ponese ime „Vilhelmine Mine Karadžić", koja je gradila mostove kulture između srpskog i austrijskog naroda naroda", preložila je akademik Svetlana Matić, koja je dobila saglasnost Uprave grada Beča da podigne spomen-ploču ćerki Vuka Stefanovića Karadžića u glavnom gradu Austrije.
